Süleyman Çelebi / Çeşni |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Yazarın Diğer Yazıları |
|
Emanet ne demektir? |
|
|
ÇEŞNİ |
|
|
Bitmeyen bir savaştayız |
|
|
Değerli dostlar, |
|
|
Eleştirine kendine yap |
|
|
Düşünebilmek ne büyük nimet |
|
|
Namazın geldiği durum |
|
|
Akıl, kalp ve cinsiyet sıralamasının bir anlamı olmalı |
|
|
Türküm demekle olmaz |
|
|
Camilerin ve din görevlilerinin de haftası olur mu? |
|
|
Derdimi nasıl anlatmam lazım? |
|
|
CHP’nin gen haritası |
|
|
Kraliçenin ölümü ve düşündüklerim |
|
|
Beyni yakan sorular |
|
|
Af etme ve af dileme; |
|
|
Besmelesiz geçen ömürler |
|
|
Örnek Müslümanlık |
|
|
İnsan olmak... |
|
|
İnsan ne işe yarar? |
|
|
Kur’an-ı Kerim’de azgınlık tanımları |
|
|
Kurban Keserek Kurban Olabilmek |
|
|
Kazanma ve harcama ayarlarımızı yenilemek |
|
|
Hayrı hatırlayıp, kötülükten sakınma |
|
|
Bir Türlü Tanıyamadığımız Kitabımız |
|
|
Çoğaltılacaklarımız ve Azaltacaklarımız Var |
|
|
Müslüman mıyız? |
|
|
Müslüman mıyız? |
|
|
Sırtındaki Yükleri At, Mutlu Ol Kardeşim!.. |
|
|
İlimizin gururu Şehit Talha Bahadır |
|
|
Kalbi öldüren 10 şey... |
|
|
Aldatan ve hile yapan neyi kazanır? |
|
|
Ramazan ve Oruç |
|
|
İnfak inancımız ve kültürümüz |
|
|
RAMAZANA HAZIRLIK |
|
|
Bir Ömer Fitoz geçti buradan |
|
|
Trenle dünya yolculuğuna çıkmak |
|
|
Aşağılık kompleksine yeniliyoruz |
|
|
Beton atma, insan dik! |
|
|
Örnek Müslüman ve günümüz |
|
|
Kamu malını koruma emanete riayat |
|
|
Hasat zamanı öderiz |
|
|
RIZIK KORKUSU |
|
|
KARMAŞIK DÜNYA GÜNDEMLERİNDE YERİMİZ. |
|
|
KARMAŞIK DÜNYA GÜNDEMLERİNDE YERİMİZ. |
|
|
ERİYEN TOPLUMUMUZUN FİŞİNİ TAKMAK ZORUNDAYIZ |
|
|
DÜNYA BİR YIL DAHA YAŞLANDI: |
|
|
Beyhude Enerji İsrafı |
|
|
Dede Dünden Biraz Anlatsana (3) |
|
|
Dede Dünden Biraz Anlatsana (2) |
|
|
Dede Dünden Biraz Anlatsana (1) |
|
|
Güzelliğini Beğenmeyene Güzelleşme Seansları |
|
|
Lades, 1 Nisan ve Vahşi Avrupa |
|
|
Gezi Anıları |
|
|
Diyelim Ki Öldük |
|
|
Dilin Afetleri |
|
|
Camiler ve Din Görevlileri Haftası |
|
|
Devlet Her Şeyimi Karşılasın |
|
|
İnsan Bu; Su Misali |
|
|
Namaz Kılanı Nasıl Tanırız? |
|
|
Bitmeyen Sığınmacılar Tartışması |
|
|
Gençlerimize Vermediklerimiz |
|
|
Afganistan’ın Ağıtları Bitmiyor |
|
|
Her Şeye Karşı Vefa Borcu |
|
|
Yabancı Düşmanlığı, Muhtaçlara İmdat Olmak |
|
|
Bunca Hain Nerden Çıkıyor? |
|
|
Dünyanın Kenesi Olanlar |
|
|
Bayram ve Sıla-i Rahim |
|
|
Hatıralar Ne Kadar Önemli? |
|
|
Sebiller ve Su Kuyusu |
|
|
Çevremize Duyarlılık |
|
|
Müslümanlık ve Dürüstlük |
|
|
Akıl ve Akl-ı Selim Farkı |
|
|
Seyahat ve Medenilik |
|
|
Sahi Zekamızı İsraf Etmesek |
|
|
Zamanın Önemi |
|
|
İsrail Akıttığın Kanda Boğulasın |
|
|
Ramazan’ın Can Damarı |
|
|
İnfak Ayı Ramazan |
|
|
İnanç ve İmanın Önemi |
|
|
Ramazan Ayı |
|
|
Yandık Ya Allah |
|
|
Zayıflayan Değerlerimizden Cömertlik |
|
|
Her Şeye Karşı Vefa Borcu |
|
|
İkna Edilmiş Irgatlar |
|
|
MİLLET DARBEYLE SAVAŞI ÖĞRENDİ |
|
|
Doyumsuzlaşan insanlık |
|
|
Suriye anıları |
|
|
Mahrumiyetini çektiğimiz dostluk |
|
|
Hayat bir aksi sedadır |
|
|
Emekli oldun, artık öl... |
|
|
24 saatte kaç şükür gerek? |
|
|
Teknoloji tüm mahremiyetleri deşifre etti |
|
|
2021’den beklentilerimiz |
|
|
İman ve ikna |
|
|
Allah’ın rızası |
|
|
Yok olmamak için direniyoruz |
|
|
İnsansız dünya ve Kapitalizm |
|
|
Huzur vadeden ideolojileri çökerttik |
|
|
Öğretmenler sistemi kilitledi |
|
|
Akıl tutulması mı, akıl kilitlenmesi mi? |
|
|
Camilerden mahrumiyeti hissetmek |
|
|
Allah’ı dost edinmek |
|
|
Merhamet teşkilatı ve hayri STK’lar |
|
|
İmam Hatipler niçin var? |
|
|
Acaba dinimiz mi bizi mağdur ediyor? |
|
|
Katledilen Camilerimiz |
|
|
Covid-19’un bize verdiği ağır cezalar |
|
|
Sorumluluklarımız ve oturulan koltuklar |
|
|
Ben öğretmen olsaydım |
|
|
Kritik sorular! |
|
|
Balkan gezisinden değerlendirmeler |
|
|
Balkan gezisinden değerlendirmeler |
|
|
Bir güzel yorulan kuşak |
|
|
Yoklukla ve varlıkla sınavımız |
|
|
Dumura uğrayan değerlerimiz ve Kurban |
|
|
Doğada, doğal yaşamak |
|
|
Ve Ayasofya’yı açtık |
|
|
Vefa ve nankörlük |
|
|
Ahlakı olmayanın dini olur mu? |
|
|
Necip Fazıl’dan nasihatler |
|
|
Ayasofya ve cuma namazları |
|
|
Dünyayı akıllı hale getiren insan! |
|
|
Makam ve Mevkilere sığınmak |
|
|
Unutursan hatırlatırlar |
|
|
Elini taşın altına sokmak |
|
|
Dürüstlük kimden başlamalı? |
|
|
Ahlaksızlıklar ahlak yerine geçince |
|
|
Bir nefese bin şükür |
|
|
Hayatı anlamak |
|
|
Beterin beteri var |
|
|
Allah ıslah etsin hastaları |
|
|
Ya Rabbi Şükür |
|
|
Dünyanın tek gündemi Koronavirüs |
|
|
COVİD -19 / CORONAVİRÜS |
|
|
Ey Ahali Diye Bağırası Geliyor İnsanın |
|
|
OSMANLI TOKATI ve TÜRKLER |
|
|
MANEVİYAT TRENDİMİZ VE ÜÇ AYLAR |
|
|
YOĞUNLUKTAN BİRŞEY GÖREMİYORUZ |
|
|
30 AK PARTİLİYLE HASBİHAL |
|
|
HOYRATÇA KENDİMİZİ TÜKETİYORUZ |
|
|
DOLMUŞA BİNMEK |
|
|
İNANÇSIZLIK TAKINTISI |
|
|
26 İLME YÖNELME |
|
|
26.Bizde Arap Kaymakam, Libya’da Türk Başbakan; Sadullah Koloğlu |
|
|
24. YENİ YILIMIZ KUTLU OLSUN MU? |
|
|
ALLAH İÇİN YAPTIKLARIMIZA BİR BAKALIM |
|
|
ÜMİTLER BİTTİ Mİ YANİ? |
|
|
ERİTTİĞİMİZ DEĞERLERİMİZ |
|
|
20. İKNA ET, YÖNET, KULLAN |
|
|
SAÇMALIKLARLA MUTLU OLMAK |
|
|
MİLLİ AĞAÇLANDIRMA GÜNÜ |
|
|
DÜNYAYA GÜNDEM OLAN MİLLETİMİZ |
|
|
Makineleşen insan, robotik toplum |
|
|
BİNLERCE MAZERETİ KENARA KOYUP, YA ALLAH DEMEK |
|
|
ATEŞ BÖLGESİNDEYİZ |
|
|
DİN GÖREVLİLERİ VE CAMİLER HAFTASI |
|
|
OKULLARIMIZDA İMAM HATİP FARKI |
|
|
SUDAN PARA ALINIR MI? |
|
|
MERKEZ CAMİSİNDE İLGİNÇ BİR HATIRA |
|
|
UNUTKANLIK VE 17 AĞUSTOS |
|
|
TOPLUMUN DİNAMİKLERİ |
|
|
İNİSİYATİF ALABİLEN BÜROKRAT |
|
|
LİYAKAT VE KALİTE |
|
|
ÖNCE KENDİNDİMİZE BAKSAK |
|
|
NASIL ANLATSAM, KIVRANIYORUM |
|
|
TEKNOLOJİ VE DİRİLİŞ İMAM HATİP LİSESİ |
|
|
BİSMİLLAH İLE |
|
|
|
|
|
|
|
|
Şükür, yani teşekkür etmek, kadir kıymet bilmek, minnettar olmak, iyilik karşısında hoşnut olmak, iyiliğin kıymetini bilmek, iyilik edeni iyiliği ile taltif etme, övme, iyilik edene söz ve davranışla minnettarlık duyma gibi anlamlara geliyor. Hayatımızda Allaha ve diğer varlıklara şükür diye iki kısma ayırabiliriz. Çünkü Allah’ın bize sunduğu nimetlerin sayısını bile bilmiyoruz. Diğer varlıklardan gelen tüm nimetler de zaten Allah’ın verdiği nimetlerdir.
Bugün Cuma, 15 Ocak 2021, hayırlı bir gün. Bir arkadaşımızın çayına bile onca teşekkür ve iltifatlar ediyoruz. Bu akşam şöyle bir düşündüm, gün içinde yaşadığım nimetler ve bu nimetlere teşekkürün neresindeyim diye. Sabah ezanında uyandım. Uyanamayabilirdim, yataktaki son gecem olabilirdi. Ama Allah uyandırmayı nasip etmiş bana, ihtiyacı altından alınan ne çok insan tanıyoruz. Yatağımdan kalkabildim, felçli değildim, lavaboyu kullanma kudreti ve sıhhati vermiş bana Allah. Sonra abdest alıp namaz kılabildim. Oysa yatağında teyemmümle kılan nice insanlar var. Cuma sabahında ailem, ölmüşlerim, milletim, mazlumlar, ülkem ve İslam alemi için dua edebildim. Kuran okumaya muktedir başladım güne.
Evimde kahvaltı yapabilecek bir çok imkanla kahvaltı yaptım ailemle. Oysa bunu bulamayan, ailesini kaybetmiş, parçalanmış aileler, ne yediğinden, ne içtiğinden tat alamayan insanlardan biri olabilirdim. Sabahleyin kalktığımda soba derdine düşmeden sıcacık ortamda bunların tamamını yapıyordum. Odun bulamayan, sobası olmayan, sarılmak için battaniyesi olmayanlardan biri olsam niceydi halim benim. Biz ev ortamındayım. Rüzgarın, yağmurun, soğuğun, hırsızın ve her olumsuzluğun endişesinden emin bir evde bunları yapıyorum. Ne kadar çok nimet bir arada.
Televizyon haberlerine bir göz atarken, dünyadan haber alamayan, dünyayı yaşadığı belde olarak bilen, elektriği, teknolojik eşyayı ve hayatı kolaylaştırmasını bilmeyen insanlar aklıma geldi. Haberlerde depremden yok olan bir şehir olarak haberlere konu olabilirdim. Ya da ülkemizde sel, yangın, terör faciaları, nice canlara mal olan büyük iş ve trafik kazaları haberlerini de dinleyebilirdim bu sabah. Şükür haberlerin böyle bir konusu yoktu.
Pencereden dışarı bakınca bir aracımın olduğunu, çalınmadığını, bir nedenle yanmadığını fark ettim. Komşularımda da bir anormallik görünmüyordu, belli ki onlarda benim gibi mutlu kalktı. Onlarda bir dert olsa, benim de derdim olurdu o. Üstümü giyip, abdest ve duayla evden çıkarken bir barınağımın olması aklıma geldi. Sokaklarda kalan, Afrika gibi bir ülkede çadırlarda yaşayan biri de olabilirdim aslında. Ne güzel evinden besmele ile çıkabilmek.
İşime giderken, iş bulamayan, akşam eve nasıl ekmek getireceğini, kira ve diğer harcamalarını nasıl ödeyeceğini düşünüp acı çekenler aklıma gelince, işimin ne kadar kıymetli olduğunu idrak ettim. İşsizlikten ötürü ailesinin ihtiyaçlarına çözüm bulamayanlardan da olabilirdim. Yolda aracımla ilerlerken, ne kadar riskli bir hayat yaşadığımızı düşündüm. Ben yolumdan dikkatle giderken, karşıdan serseri bir araç bana ulu orta girmemesi için bir neden yok. Araç yolculuğunda saniyelerle hayata bağlıymışız meğer. Az sonra karşılaştığım ambulansın sirenine yol verirken bu sağlık sorununu yaşayan ben olabilirdim. Belki de bu gidişin dönüşü tabutla da olacak, kim bilir, Ya ben olsaydım ne olurdu? Bu kadar nimet nasıl rutinleşip farkında olmadan tam gaz gidiyoruz hayatımızda? Ne ilginç değil mi?
İş yerine vardığımda mesai arkadaşlarıma selam verip onların da dertsiz, tasasız işe gelmelerine bu gün ayrı sevindim. Onlardan biri gelmeseydi, işin çarkı duruyor, bir koşturma ve çözüm yolu aramak bir yana, arkadaşınızın derdi de sizi ilgisiz bırakmıyor, ona da işyerinden ilgi göstermem gerektiğini ve bu günün ne kadar karanlık geçeceğini düşünürken, iş yerimin yanmadan, yıkılmadan sistemde bir arıza olmadan çalışmasın bir diğer nimet olduğunu algıladım. Çalışmamız için beden sağlığımız ne kadar yerindeydi. Bu sağlıkla her işi yapabilmek ne bahtiyarlık!
Bugün Cumaydı, Covid nedeniyle evine, odasına sığınan bizler seccademizi alıp Cuma namazına gidebildik. Dışarıda da olsa Cumayı eda etmenin huzuru bambaşka. Kısıtlamayla Cuma kılamadığımız gün ne kadar da sıkılmıştık Hatta çeşitli engeller nedeniyle cumaya gidemeyip üzülenlerden biri veya inancını kaybettiği için Cumayı hatırlamayanlardan biri de olabilirdim. Bu da ayrı bir nimetmiş. Cuma sonrasında birçok dostumuzu özlediğimizi gördüm, temas kurmadan görüşmeyi bile arar olmuşuz.
Akşam eve dönerken eşimin verdiği market listesini marketten alıp arabaya yüklerken, insanın cebinde parasının olması, ev ihtiyaçlarını alıp çocuklarına mahcup olmaması ne ilginç bir nimet. Oysa zaman zaman çöplerden ekmek toplayan, pazarlardan sonra atık sebzeleri toparlayan, belki yılda bir kere bile böyle bir alışveriş yapamayan insanların durumunda olmamam için bir engel yok. Anladım ki fakire, yoksula, mağdura el uzatmam, onlarında evine sevinç gönderebilmem açlığını, giysisini, barınmasını, ısınmasını kolaylaştırmamı Allah bizim imtihanımıza bağladığı için ayrı bir gayretim olmalı.
Akşam eve geldiğimde yine sıcak bir aile ortamında aynı nimet döngüsü devam ediyor.
Bir günün minimize edilmiş bu nimetlerine makro düzeyde baktığımızda, Covid-19’dan bir nefes için mal varlığını ortaya koyan insandan tutun, gün içinde yaptığımız işlerde organlarımızın aktif olmasına kadar binlerce nimeti daha burada zikredebiliriz. Bu nimetler her gün otomatik olarak artarak güncelleniyor, yineleniyor. Yani bir günlük bir beylik değil, her gün bey olarak yaşıyoruz. Bizden daha çok nimetler içinde yüzenler olduğu gibi, bizden çok az nimete sahip olanlar da var. Onların ki de her gün güncelleniyor Mevla’mız tarafından. Fakirin fakirliği, zenginin zenginliği devam ediyor.
Ne gariptir ki bu kadar sayısız nimeti her gün elimizde tutarken, bu nimetlere alışıp, kazanılmış hak olarak görüp, bunların doğal hakkımız olduğunu, elimizden kimsenin alamayacağını, bunları kendi emeğimizle elde ettiğimizi, bir teşekkür borcumuzun bile olmadığına inanır gibi davranıyoruz. Bir deprem, yangın, sel gibi felaketlerde bir gecede pijama dışında bir varlığı kalmayan birçok insana şahit olduğumuz halde böyleyiz. Fabrikalarını iflas neticesinde kapatıp, evini bile satıp kirada hayatına devam eden fabrikatörleri de. Ama biz yine de şükrümüzün farkında değiliz. Hala şikayetimiz var, hala kazancımızdan memnun değiliz, Hala görümüz zirvede. Sonra bir de bakıyoruz dört kollu bir sandıkta sırt üstü, insanların omuzunda onca nimete el sallar gibi, istemesek de kazılmış bir çukura dostlarımızca yerleştirilip gidiliyor. Bizim yaptığımız aymazlık, şükürsüzlük, bu çukurdan ders çıkartamadan sevenlerimiz aynı yola devam ediyor.
Bendeki bene ne diyeyim. 24 saatte binlerce nimete, yok bir şükür. Böyle nankör benin yüzüne tükürsem azdır. Allah bendeki benle baş başa bırakmasın beni, O’nunla olmayı nasip etsin bana, sana, ona, bize, size, onlara…
|